حسین جانم
اگر کشتند چــرا خاکــــت نکردند کــفن بر جسم صد چــاکت نکردند
دریدنـد سینــه ات را با سم اسب ترحــم بــر تــن پاکــت نکـــردنـــد
********************
اگــر کشتـند چــــــرا آبت ندادنــد امـــان بــر طفــل بـــی تابت ندادند
بریــدند دست مـن از دامـــــن تو مــرا از چشمــــه ی نابت نـــدادنـد
********************
اگــــر کشتـند چرا دستت بریـدند مگـــر دست تـــرا تنــهـــا ندیـــدند
صـــدای ناصــرٍ یَنصُـــرنیَت را شنیــدنــد و گلـــویت را بـــریــــدند
********************
اگــر کشتند چـرا غــارت نمودند خـــزان این باغ و گـلزارت نمودند
ربــودند دست باف مـــــادرت را جفـــا بر خــــواهر زارت نمـــودند
********************
ترا کشتند یتیمان در فغـــان است به بند ظلـم اسیران در فـغــان است
ببین ای یــادگــــــــار آل احمــــد که زینب چـون غریبان در فغانست
********************
ببین آتش گــــرفته خیمــه هــایت بیابانگــــرد شد ایــن بچــــه هایت
نگهبان حـــــرم عباس تو کـــــو چــــرا پرپـــر شده خیــــل سپاهـت
********************
مـرا با تو هـــــزاران راز بــاشد دلـــم بـا عشــق تـــو دمســـاز باشد
فکنـــدی کــربلا سجـاده ی عشق گمـــــــانم آخــــرین نمــــاز بــــاشد
********************
چگـــونه دل کنـــم از یاور خـود گل خـــوشبوی یاس پرپر خـــود
چگـــونه مــــن روم سوی مـدینه بدون سبـــط آن پیغــــمبر خــود
********************
دعا کــــن ای بـــــرادر رهسـپارم که با یاد تــــوأم ایــــن ره سپارم
شده عشقت مــــرا ره توشه ی راه که تا سر منــــزل ویـــــرانه وارم
----------------------------------------------------------
امام حسین علیه السلام فرمود :
« ای مردم ! خداوند خلایق را نیافریده مگر اینکه او را بشناسند ؛
و هنگامیکه شناختند ، عبادتش می کنند ، و چون عبادتش کردند ، با عبادت او از بندگی غیر او بی نیاز می شوند .
مردی عرض کرد : یا ابن رسول الله معرفت خدا به چیست ؟
فرمود : معرفت خدا به این است که اهل هر زمان ، به امامشان که بر آنان اطاعتش واجب است ، معرفت و شناخت داشته باشند . »
با توجه به فرمایش امام حسین علیه السلام ، بین شناخت امام و شناخت خدا رابطه ای بر قرار است . یعنی اگر امامی را که مردم را بسوی خدا هدایت می کند، بشناسیم راه خدا را یافته ایم و درنتیجه به خداوند معرفت و شناخت خواهیم داشت . ولی اگر از راهنمای راه که امام معصوم می باشد غافل باشیم هر گز به خدا نمی رسیم .
بلبل نطقـــم چنان قافــیـه پـــــرداز شد
که زهـره در آسمان به نغمه دمساز شد
محیـــط کون و مکـــان دایره ساز شد
سرور روحانیان هــــوالعــــلى الکــبیر
-----------------------------------------------نسیم رحمت وزید دهر کهن شد جوان
نهــال حکمت دمید پر ز گــل ارغوان
مسند حشمت رسید به خسرو خسروان
حجــــاب ظلــمت درید ز آفتاب منیر
-----------------------------------------------وادى خـــمّ غـــدیر منطـــقه نـور شد
یا ز کـــف عقـــل پیر تجـــــلّى طـــــور شدیا که بیانـــى خطـــیر ز سرِّ مستور شد
یا شده در یک سریر، قِران شاه و وزیر
-----------------------------------------------جلــوه به صد ناز کـرد لیلى حُسنِ قِدَم
پرده ز رخ باز کــــرد بدر منیر ظُــــلَم
نغمه گــرى ساز کرد معـدن کلّ حِکَم
یا سخن آغــاز کرد عن اللطیف الخبیر
-----------------------------------------------به هـر که مولا منم،علیست مـولاى او
نسخه اسماء منم علیست طُغراى او
سرّ معــمّا منـم علـــى مُجــــلاّى او
محیـــط انشا منم على مــــدار و مدیر
-----------------------------------------------طــور تجـــلّى منم سینه سیـنـا علیست
سر انا اللّه منـم آیت کبـــــرى علیست
دُرّه بیضـــاء منــم لؤلؤ لالا علـــیست
شافـــع عبقـــى منـم على مشار و مشیر